ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
Τι ακριβώς είναι η ενδοϋαλοειδική έγχυση (ένεση);
Η ενδοϋαλοειδική έγχυση (ένεση) είναι μια μικροεπέμβαση, κατά την διάρκεια της οποίας εγχύνεται με μια σύριγγα ινσουλίνης στο εσωτερικό του ματιού, στο υαλοειδές, μια φαρμακευτική ουσία. Το υαλοειδές σώμα είναι μια διαφανής ουσία, σαν ζελέ, με την οποία είναι γεμάτη η κοιλότητα στο πίσω τμήμα του ματιού. Η διαδικασία συνήθως εκτελείται στο χειρουργείο, σε περιβάλλον που τηρούνται όλοι οι κανόνες ασηψίας.
Ποιες φαρμακευτικές ουσίες χορηγούνται με ενδοϋαλοειδική ένεση και για ποιες παθήσεις;
- Αντι-VEGF φάρμακα (π.χ. Eylea, Lucentis, Avastin) για την θεραπεία της ηλικιακής εκφύλισης της ωχράς κηλίδας υγρού τύπου, την διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια και την απόφραξη φλέβας του αμφιβληστροειδή.
- Αντιφλεγμονώδη φάρμακα (π.χ. Τριαμσινολόνη, Δεξαμεθαζόνη, Μεθοτρεξάτη) για την θεραπεία ενδοφθάλμιων φλεγμονών, όπως π.χ. η ραγοειδίτιδα.
- Αντιβιοτικά, αντιμυκητιακά και αντι-ιικά φάρμακα για τη θεραπεία λοιμώξεων του ματιού, όπως π.χ. η ενδοφθαλμίτιδα και αμφιβληστροειδίτιδα.
- Αέρια (μια μικρή φυσαλίδα αερίου) για την αντιμετώπιση μιας αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς.
Πως γίνεται η ενδοϋαλοειδική ένεση;
Η αναισθησία γίνεται με ενστάλαξη σταγόνων αναισθητικού κολλυρίου. Ακολουθεί η αντισηψία των βλεφάρων με διάλυμα ιωδιούχου ποβιδόνης (Betadine) και η τοποθέτηση ενός βλεφαροδιαστολέα, ο οποίος κρατάει τα βλέφαρα ανοικτά. Μετά την ενστάλαξη αραιωμένου διαλύματος Betadine και αντισηψία της οφθαλμικής επιφάνειας, το φάρμακο με μια πολύ μικρή και λεπτή βελόνα εγχέεται μέσα στην κοιλότητα του ματιού.
Συνήθως, οι ασθενείς αισθάνονται πίεση, με ελάχιστο ή καθόλου πόνο κατά τη διάρκεια της ένεσης. Μετά την έγχυση, ο βλεφαροδιαστολέας αφαιρείται και το μάτι καθαρίζεται. Η όλη διαδικασία διαρκεί περίπου 10 έως 15 λεπτά.
Ποιοι είναι οι κίνδυνοι και οι επιπλοκές των ενδοϋαλοειδικών ενέσεων;
Οι σοβαρές επιπλοκές είναι πάρα πολύ σπάνιες. Οι κύριοι κίνδυνοι είναι:
- Λοίμωξη στο μάτι ή ενδοφθαλμίτιδα (0,05 %, δηλαδή 5 στους 10.000 ασθενείς)
- Αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς (0,05 %, δηλαδή 5 στους 10.000 ασθενείς)
- Αιμορραγία στην κοιλότητα του υαλοειδούς σώματος (λιγότερο από 5 στους 10.000 ασθενείς)
- Επιδείνωση προϋπάρχοντος καταρράκτη
Ειδικά για τα κορτιζονούχα φάρμακα μπορούν να παρατηρηθούν επιπλέον οι παρακάτω επιπλοκές:
- Ψευδο-ενδοφθαλμίτιδα, η οποία είναι μια μη λοιμώδης φλεγμονώδης αντίδραση (τριαμσινολόνη 2%)
- Αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης (τριαμσινολόνη 23% -50%)
Μερικές φορές μπορεί να υπάρξει μια μικρή αιμορραγία στην επιφάνεια του ματιού στο σημείο όπου εισέρχεται η βελόνα. Αυτή συνήθως εξαφανίζεται μέσα σε μια εβδομάδα.
Τι θα πρέπει να προσέξει ο ασθενής μετά την ένεση;
Συνήθως δεν υπάρχουν περιορισμοί στις δραστηριότητες του ασθενή μετά την ένεση, εκτός από αυτές που αποσκοπούν στην αποφυγή μόλυνσης του ματιού την ημέρα της ένεσης. Μετά την ενδοϋαλοειδική ένεση ο ασθενής έχει την αίσθηση ότι «κάτι υπάρχει μέσα στο μάτι του». Αυτό οφείλεται στην διαταραχή της οφθαλμικής επιφάνειας που προκαλείται από το Betadine και τα τοπικά αναισθητικά, τα οποία χρησιμοποιούνται για την αντισηψία και την αναισθησία πριν από την ένεση. Τεχνητά δάκρυα, κατά προτίμηση χωρίς συντηρητικά μειώνουν την ένταση των συμπτωμάτων ξηρότητας και ερεθισμού του ματιού.
Ωστόσο, εάν ο ασθενής παρατηρήσει κάποιο από τα παρακάτω σημεία και συμπτώματα, θα πρέπει να επικοινωνήσει αμέσως με τον οφθαλμίατρο του:
- Πόνος ή δυσφορία στο μάτι
- Αύξηση των μυοψιών (βλέπει περισσότερα «μυγάκια»)
- Αυξημένη ευαισθησία στο φως
- Μειωμένη όραση